An eiusdem modi?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Duo Reges: constructio interrete. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Itaque multi, cum in potestate essent hostium aut
tyrannorum, multi in custodia, multi in exillo dolorem suum
doctrinae studiis levaverunt.

Nec vero audiendus Hieronymus, cui summum bonum est idem,
quod vos interdum vel potius nimium saepe dicitis, nihil
dolere.
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
  1. Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.
  2. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.
  3. Se dicere inter honestum et turpe nimium quantum, nescio quid inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse.
  4. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
Bork
Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.
Bork
At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
Quonam, inquit, modo?
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Haec dicuntur inconstantissime.
In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Pollicetur certe.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Sed ego in hoc resisto; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Praeteritis, inquit, gaudeo. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.